RÜZGAR ve GÜNEŞ
Rüzgar, Güneş’e der ki:
-Ben senden daha kudretliyim. Bak, şu adamın ceketini sırtından fırlatıvereceğim.
Rüzgar esmeye başlar,fırtınaya dönüşür,ama ihtiyar ceketine daha sıkı sarılır.
Güneş:
-Beceremedin der. Ben daha kudretliyim. İhtiyara ceketini şimdi çıkarttıracağım.
Saklandığu bulutun arkasından çıkan güneş, bir gülümsemeyle ortalığı ısıtıverir.
İhtiyar,ceketini çıkarır, neşe içinde yürür.
Güneş, rüzgara döner:
-Nezaket ve dostluk sertlikten daha kuvvetlidir. Der.